Pomidor

Pomidory można uprawiać w gruncie, szklarni oraz w tunelach foliowych. Do uprawy w gruncie powinno się wybierać miejsca osłonięte i dobrze nasłonecznione. Uprawa udaje się lepiej na glebach przepuszczalnych, ciepłych i zasobnych w próchnicę, które należy głęboko przekopać i wzbogacić dobrze rozłożonym obornikiem lub kompostem. Najwięcej wody roślina potrzebuje w okresie zawiązywania i dorastania owoców. Wymaga uregulowanego odczynu (optymalne pH od 5,5 wzwyż), ponieważ zapewnia to dobre pobieranie wapnia i zapobiega występowaniu suchej zgnilizny owoców. Wapnowanie można wykonać jesienią z rocznym wyprzedzeniem, tym bardziej jeśli planuje się prowadzenie uprawy na oborniku. Pomidor jest rośliną o dużych wymaganiach pokarmowych. Optymalna zawartość (mg/dm³) przyswajalnych składników w glebie wynosi: 90–120 N, 60–80 P, 200–250 K, 55–75 Mg, 1000–1500 Ca.

Z nawozów wieloskładnikowych zaleca się stosowanie nawozu Fructus Ogrodnik (w dawce 10–15 kg/100 m²), Fructus Plantator, Plantena z borem i Plantena Max (w dawce 5–9 kg/100 m²) na 2–3 tygodnie przed siewem lub sadzeniem rozsady, nie zapominając o dokładnym wymieszaniu nawozu z glebą na głębokości około 15 cm. Oprócz zastosowania nawozów wieloskładnikowych należy również wprowadzić azot. Dawka azotu – po uwzględnieniu ilości wprowadzonej z nawozami wieloskładnikowymi – powinna wynosić 1–1,5 kg N/100 m². Odmiany karłowe powinny być nawożone azotem dwukrotnie: około ¹/₂ dawki na 7–10 dni przed sadzeniem rozsady, a pozostała część dwa tygodnie po przyjęciu się rozsady. Odmiany wysokie nawozić: ⅓ dawki trzykrotnie (dwie pierwsze jak pod odmiany karłowe i trzecia na początku zawiązywania się owoców pierwszego grona).

Papryka

Jest warzywem o dużych wymaganiach cieplnych i wodnych. Przy uprawie papryki należy uwzględnić potrzebę nawadniania. Krytycznym okresem wymagającym regularnego, obfitego podlewania są fazy od kwitnienia, poprzez zawiązywanie owoców do ich dorastania. Niedostatek wody powoduje zrzucanie kwiatów i owoców, a w późniejszym okresie znaczne deformacje owoców. Glebę pod uprawę papryki należy wapnować w okresie jesiennym, a w przypadku upraw na oborniku (stosowanym tylko jesienią) wapnowanie należy przeprowadzić rok wcześniej. Nawozy wieloskładnikowe należy stosować w terminie i dawkach jak w przypadku pomidorów. Papryka wymaga nawożenia azotem w dawce 1,2–1,7 kg N/100 m², a w uprawie na oborniku nieco mniejszej, tj. 0,7–1,2 kg N /100 m². Pierwszą część azotu zastosować przed sadzeniem rozsady, pozostałe trzykrotnie: jedna dawka 3–4 tygodnie po posadzeniu roślin, dwie pozostałe w odstępach co 2–3 tygodnie. Wprowadzając powyższe dawki azotu, należy uwzględniać ilość wprowadzaną z nawozami wieloskładnikowymi.