DOBÓR ODMIANY

Wyboru odmiany truskawek należy dokonać w oparciu o jej charakterystykę (preferowane warunki klimatyczne, wymagania glebowe, odporność na choroby, przeznaczenie odmiany, np. deserowa, przemysłowa czy ogólnoużytkowa, potencjał plonowania). Aby uniknąć przykrych niespodzianek, najlepiej dokonać zakupów sadzonek pochodzących ze sprawdzonego źródła, od producentów posiadających odpowiednie doświadczenie praktyczne w tym zakresie oraz stosowne certyfikaty.

DOBÓR STANOWISKA

Truskawki powinno się uprawiać na glebach o wysokiej kulturze, strukturalnych, o dużej pojemności wodnej i odpowiednio dużej zawartości próchnicy. Najlepsze efekty produkcyjne osiąga się na glebach średnio zwięzłych. Na glebach ciężkich, zlewnych, a także zbyt lekkich wzrost i rozwój, a tym samym plonowanie roślin są wyraźnie ograniczone. Nie powinno się zakładać plantacji truskawek w zagłębieniach terenu ani na mocno pochylonych zboczach – w pierwszym wypadku ze względu na powstawanie tzw. zastoisk mrozowych, w drugim – ze względu na możliwość podmycia roślin w sytuacji wystąpienia obfitych opadów.

Gleba pod uprawę truskawek powinna mieć uregulowany odczyn. Optymalny odczyn dla większości odmian mieści się w granicach pH 5–6. Najlepszymi przedplonami są natomiast rośliny krzyżowe (rzepak, gorczyca, rośliny kapustne), motylkowe (groch, fasola, bobik, łubiny, wyka, lucerna etc.), dopuszczalnymi przedplonami są zboża.

PRZYGOTOWANIE GLEBY

Przed założeniem plantacji należy zwalczyć uciążliwe chwasty (perz, oset, łoboda, powój), najlepiej z zastosowaniem preparatów chemicznych. Nawożenie obornikiem w dawce do 0,4 t/100 m² należy wykonać jesienią. Przed sadzeniem roślin gleba powinna być wolna od chwastów i mieć odpowiednią pulchność.

TERMIN ZAŁOŻENIA PLANTACJI

Optymalnym terminem założenia plantacji jest lato, pod warunkiem jednak że dysponujemy dobrze ukorzenionymi sadzonkami, a przebieg pogody (opady deszczu) jest korzystny. Dotrzymanie tego terminu sadzenia pozwoli nam na uzyskanie zadowalających plonów już w następnym roku kalendarzowym, czyli pierwszym roku użytkowania plantacji. W praktyce stosuje się także sadzenie w okresie wiosennym – termin ten jest również korzystny, gdyż rośliny trafiają na dogodne warunki wzrostu (zapasy wilgoci w glebie), dobrze się ukorzeniają i silnie rosną po posadzeniu. Zdecydowanie najmniej korzystnym terminem sadzenia jest jesień, a to ze względu na ryzyko słabego ukorzenienia się sadzonek oraz ich przemarzania w okresie zimowym i wczesnowiosennym.

NAWOŻENIE MINERALNE

Szczególnie polecanym nawozem pod uprawę truskawki w gruncie jest Fructus Truskawka. Przed założeniem plantacji truskawek, w warunkach średniej zasobności gleby w fosfor i potas, nawóz ten może być stosowany w zalecanej dawce wynoszącej 5–7 kg/100 m². Nawóz powinno się wymieszać z glebą na głębokość ok. 15 cm. Na plantacjach owocujących zaleca się zastosowanie nawozu w dwóch dawkach:

– pierwszą, w ilości 3–4 kg/100 m², zastosować wczesną wiosną wraz z ruszeniem wegetacji; – drugą, w ilości 2–3 kg/100 m², zastosować po zbiorach owoców, do końca sierpnia. Nawóz należy rozsiać równomiernie na całej powierzchni pola. W przypadku nawożenia pogłównego nawóz rozsiewać, gdy rośliny są suche. Jeśli zawartość przyswajalnego fosforu i potasu w glebie jest wysoka, dawki można zmniejszyć o ok. 15–20%.

PIELĘGNACJA

W pielęgnacji truskawek priorytetem jest niedopuszczenie do zachwaszczenia plantacji, dlatego też stosujemy uprawę międzyrzędową z wykorzystaniem pielnika, a w przypadku małych plantacji – narzędzi ręcznych. Dzięki temu, poza niszczeniem chwastów, uzyskujemy efekt spulchnienia wierzchniej warstwy gleby, co zapobiega utracie wilgoci. W przypadku zwalczania chwastów z rodziny jednoliściennych, takich jak perz, miotła zbożowa, samosiewy zbóż, różnego rodzaju trawy itp., należy zastosować herbicydy selektywne.

Istotnym elementem ochrony plantacji jest walka z chorobami (głównie mączniak oraz szara pleśń atakująca owoce) oraz szkodnikami (kwieciak malinowiec) – w tym wypadku konieczne będzie zastosowanie odpowiednich preparatów chemicznych. Szeroki ich wybór znajdziemy w każdej większej hurtowni środków ochrony roślin. Należy bezwzględne przestrzegać instrukcji stosowania preparatów, o których mowa powyżej, szczególnie zaś okresów karencji i prewencji. Skutecznym zabiegiem fitosanitarnym, ograniczającym występowanie chorób i szkodników, jest także koszenie (po zbiorach owoców) liści oraz usuwanie ich z terenu plantacji.

W latach suchych, z niewielką ilością opadów, wskazane jest nawadnianie plantacji. W przypadku plantacji towarowych odbywa się to najczęściej za pomocą deszczowni lub nawadniania kropelkowego z wykorzystaniem specjalnych instalacji. Na plantacjach amatorskich o małej powierzchni skutecznym narzędziem będzie konewka lub podlewanie roślin bezpośrednio z węża ogrodowego.

W celu uzyskania czystych owoców, niezanieczyszczonych resztkami glebowymi, warto stosować ściółkowanie. Do tego celu najlepiej nadaje się słoma żytnia lub pszenna (słoma musi być czysta – niezagrzybiona i pozbawiona resztek chwastów z nasionami). Ściółkowanie najlepiej wykonać do końca kwietnia, podsuwając słomę pod rośliny. Podobne efekty uzyskamy, sadząc rośliny na czarnej folii lub agrowłókninie.